Όλοι το αισθάνονται, ότι γενικώς δεν πάμε καλά. Θες το lockdown, θες η διαχείριση των μέτρων για τον κορονοϊό, θες το πως μας συμπεριφέρονται τα media, η γενική αίσθηση “βρωμάει δικτατορία”
άρθρο της Μαρίας Αργυροκαστρίτου στο akousonakouson.com
Πόσο κοντά όμως είμαστε σε αυτήν? Μπορούμε να την μετρήσουμε?
Θα χρησιμοποιήσω δύο πρόσφατες έρευνες.
Ελευθερία του τύπου
Η μια αφορά την μέτρηση του βαθμού ελευθερίας του τύπου στις χώρες της ΕΕ του Παρατηρητήριου Reporters Without Borders που δημοσιεύτηκε πρόσφατα.
Σύμφωνα με αυτήν την κατάταξη, συνεχίζουμε να βρισκόμαστε στον πάτο της ΕΕ, λίγο πιο πάνω από σχεδόν δικτατορικά καθεστώτα όπου κυβερνούν είτε η Μαφία (Βουλγαρία) είτε ακροδεξιοί σχηματισμοί (πχ Ουγγαρία).
Παραμένουμε καθηλωμένοι εκεί όλη την τελευταία δεκαετία, δέσμιοι της κυριαρχίας του καρτέλ των εκδοτών και των διαπλεκόμενων παρελκόμενων της 4ης εξουσίας τους, που δεν έσπασε και το διάστημα 2015-19, παρά την προσπάθεια να μπει μια τάξη και κάποιοι κανόνες με τον “νόμο Παππά” (αδειοδότηση συχνοτήτων, σπάσιμο του μονοπωλίου στην διανομή του Τύπου, έλεγχος σε φαινόμενα “πλυντηρίου” μέσω εικονικών επιστροφών σε φύλλα με εκπτωτικά κουπόνια κλπ).
Τελευταία κραυγαλέα περίπτωση επιβεβαίωσης αυτής της εικόνας, η περίπτωση της λογοκρισίας της Έλενας Ακρίτα από τα ΝΕΑ του Μαρινάκη.
Καταστολή ελευθεριών λόγω του κορονοϊού
Από την αντίστοιχη μελέτη που δημοσίευσε το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης με τον δείκτη της απόλυτης δικτατορίας να είναι στο 90 ο δικός μας δείκτης αυστηρότητας lockdown είναι 84,26. Η Ελλάδα έχει την σκληρότερη ή μία από τις πέντε σκληρότερες καραντίνες για τον κορωνοϊό στον πλανήτη, μαζί με τη Βενεζουέλα, τη Μογγολία, την Ονδούρα και τον Λίβανο, χώρες που η λέξη «δημοκρατία» δεν είναι ακριβώς αυτή που θα μπορούσε να περιγράψει την «ποιότητα» του πολιτεύματος τους.
Ο συνδυασμός κλειστών καταστημάτων, απαγόρευσης κυκλοφορίας (ειδικά μετά τις 21.00), SMS για μετακινήσεις, μιας σειράς απαραίτητων εγγράφων για να μπορούν να βγαίνουν από τα σπίτια τους, οι απαγορεύσεις προσευχής στις εκκλησίες, η απαγόρευση ψαρέματος και κυνηγίου κλπ., κατατάσσουν την Ελλάδα στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως ανάμεσα στις χώρες που έχουν εγκαθιδρύσει καθεστώς «υπό όρους διαβίωσης», ουσιαστικά ένα δικτατορικό καθεστώς. Οι λοιπές χώρες της Ευρώπης και του κόσμου έχουν λιγότερους περιορισμούς, βάσει του καταλόγου του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Η μέτρηση γίνεται περιοδικά και συχνά από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (bit.ly/2IBoxvA). Η Ελλάδα με αυτό το 84,26 βρίσκεται πολύ κοντά σε αυτό το επίπεδο με την στέρηση των προσωπικών ελευθεριών κίνησης και διαβίωσης να είναι ελάχιστα πριν την απόλυτη.
Όλα αυτά ενώ η καραντίνα έχει αποτύχει πανηγυρικά, όπως φαίνεται και από την εξέλιξη των πραγματικών στοιχείων που παρουσιάζονται στο Παρατηρητήριο για τον Covid 19 .
Σύμφωνα με αυτό, και παρά τα μέτρα καταστολής των προσωπικών μας ελευθεριών, οι αναμενόμενοι θάνατοι τον Απρίλιο θα έχουν ξεπεράσει τις 13.000 ! Αποτέλεσμα των ανεπαρκών ενισχύσεων των υποδομών του ΕΣΥ (οι περισσότεροι πεθαίνουν εν αναμονή μιας κλίνης ΜΕΘ) αλλά και του αλόγιστου τρόπου που έγινε το καλοκαίρι το άνοιγμα των συνόρων στον κορονοϊό.
Με χωρίς τεστ τουρίστες για ένα καλοκαίρι State of Mind κυριαρχίας της μπουρδολογίας και της επικοινωνιακής φαυλότητας και με πενιχρά οικονομικά αποτελέσματα (μείον 15,5 δισ ευρω λιγότερες εισπράξεις από τον εισερχόμενο τουρισμό σε σχέση με το 19). Ας είναι καλά η “ελευθερία του τύπου” μας και ως προς αυτό.
Άρα η κυβέρνηση έχει αποτύχει να προστατέψει τους πολίτες. Η δε επιτροπή «ειδικών», που η ίδια η κυβέρνηση έχει συστήσει, ζητά εισαγγελέα -και εν τέλει επενέβη- για τα πεπραγμένα του κυβερνητικού ΕΟΔΥ, σχετικά με τα εικονικά στοιχεία των κρουσμάτων που άλλα λένε την μία εβδομάδα και άλλα την άλλη.
Ζούμε το μύθο (χούντα) μας στην Ελλάδα. Πολλά τα κιλά της, όπως και να τα μετρήσεις.
Μαρία Αργυροκαστρίτου
Leave a Reply