Μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε ένα σωματείο είναι ουσιαστικά ανεφάρμοστη για τις επιχειρήσεις εστίασης και αναψυχής
Σύμφωνα με την Εθνική Αρχή Διαφάνειας οι λέσχες καπνιστών είναι ένα μόρφωμα με το οποίο προσπαθούν τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος να ξεπεράσουν την καθολική απαγόρευση του καπνίσματος. Μια προσπάθεια που γίνεται από το πολύπαθο χώρος της εστίασης και αναψυχής, ο οποίος μετρά δεκάδες χιλιάδες καταστήματα κλειστά, εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας χαμένες, από την πολιτική των μνημονίων και την εχθρική νομοθεσία και φορολογία.
Την πρωτοβουλία αυτής της κίνησης και δημιουργίας των λεσχών, ξεκίνησε το Πανελλήνιο σωματείο ΠΑΣΚΚΕΔΙ, καλώντας όσους θέλουν να εγγραφούν στο σωματείο (έναντι συνδρομής), να καταθέσουν το αίτημά τους αλλά και χρήματα για την διαδικασία που απαιτείται, για να προχωρήσουν στην δημιουργία λέσχης καπνιστών.
Σύμφωνα με την έρευνα, το ΠΑΣΚΚΕΔΙ, είχε ξαναπροσπαθήσει το 2010 στην δημιουργία λεσχών για καπνίζοντες, τότε που ξεκίνησε η πρώτη εφαρμογή του νόμου απαγόρευσης του καπνίσματος. Μάλιστα η κίνηση αυτή έφερε στο σωματείο αρκετούς επαγγελματίες οι οποίοι είχαν δει την πτώση του τζίρου τους να κατρακυλά. Η προσπάθεια αυτή είχε πέσει στο κενό, οι λέσχες απέτυχαν και μάλιστα το ΠΑΣΚΚΕΔΙ, ξαναμάζεψε χρήματα από τους επαγγελματίες για να προσφύγει στο ΣτΕ, όπου το ανώτατο δικαστήριο απέρριψε τα αιτήματα των προσφευγόντων.
Η ίδια προσπάθεια ξαναεμφανίστηκε και το 2014, αλλά η χαλάρωση των ελέγχων δεν άφησε το εγχείρημα να προχωρήσει.
Σήμερα και μετά την επιτυχημένη εφαρμογή του νόμου, το ΠΑΣΚΚΕΔΙ καλεί τους επαγγελματίες στην δημιουργία λεσχών για καπνίζοντες, βρίσκοντας νομικό κενό.
Η Εθνική Αρχή Διαφάνειας, με ανακοίνωσή της προειδοποιεί ότι όσοι προχωρήσουν σε δημιουργία λεσχών για καπνίζοντες, θα εξαντλήσουν κάθε περιθώριο που προβλέπεται από την νομοθεσία με την διαδικασία των μεικτών ελέγχων. Αυτό σημαίνει απλά, ότι οι λέσχες θα ελέγχονται διαρκώς τόσο για φορολογικές παραβάσεις (έσοδα, τήρηση του μητρώου μελών, έκδοση αποδείξεων για την συνδρομές των μελών κλπ), όσο και για ασφαλιστικές εισφορές, καθώς σύμφωνα με τον αντικαπνιστικό νόμο απαγορεύεται η είσοδος στην λέσχη εργαζομένων, ή οποιουδήποτε χαρακτηριστεί ότι έχει σχέση με εξαρτημένη εργασία.
Με λίγα λόγια, όσοι επιχειρήσουν να δημιουργήσουν λέσχη καπνιστών, πρέπει να γνωρίζουν τα βασικά που απαιτούνται για να μην βρεθούν μπλεγμένοι.
- Στην λέσχη πρέπει να εισέρχονται μόνο όσοι είναι εγγεγραμμένοι στο βιβλίο/μητρώο μελών και ουδείς άλλος.
- Να μην υπάρχει κανένας εργαζόμενος, ακόμα και αν αυτός εμφανίζεται ως μέλος της λέσχης. Δηλαδή να μην εμφανίζεται «μέλος» το οποίο παρέχει υπηρεσίες στα άλλα μέλη. Ακόμα και για την συντήρηση και καθαρισμό του χώρου, δεν επιτρέπεται να αναλαμβάνει εργαζόμενος, τουλάχιστον όσο αυτή είναι ανοιχτή προς τα μέλη της.
- Να μην υπάρχει καμία επικοινωνία (είσοδος) από κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος.
Με τα παραπάνω, γίνεται σαφές ότι το παραθυράκι που εμφανίζεται ως λύση, είναι αποτρεπτικό για τους καταστηματάρχες, καθώς μόνο σε μπελάδες μπορεί να τους βάλει.
Η ανακοίνωση της Εθνικής Αρχή Διαφάνειας.
«Η νομοθεσία κατά του καπνίσματος είναι απόλυτα σαφής, μη επιδεκτική παρερμηνειών ως προς το ρυθμιστικό της πλαίσιο, και έχει ως πρωταρχικό σκοπό την προστασία της υγείας των πολιτών και τη διασφάλιση όρων υγιούς ανταγωνισμού και ισονομίας μεταξύ των επιχειρήσεων. «Οποιαδήποτε απόπειρα συγκάλυψης της λειτουργίας καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος υπό τον μανδύα καινοφανών νομικών μορφωμάτων, με αποκλειστικό σκοπό την καταστρατήγηση της αντικαπνιστικής νομοθεσίας, της φορολογικής νομοθεσίας και των εργατικών και υγειονομικών διατάξεων, θα επιφέρει τον κατά προτεραιότητα ενδελεχή και συνολικό έλεγχο όλων των προϋποθέσεων και συνθηκών ίδρυσης, αδειοδότησης και λειτουργίας τους».
Η πολιτική μας θέση
Ο καπνός και τα προϊόντα καπνού εμπίπτουν στην βαριά φορολογία και αποτελούν σημαντικό έσοδο για το κράτος, όπως το πετρέλαιο, η βενζίνη, τα αλκοολούχα ποτά και τα ορυκτέλαια, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Οδηγία του 92, όπως ορίστηκε ως Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης.
Αυτό σημαίνει ότι το κράτος, κλείνει το μάτι στην αγορά των προϊόντων καπνού, καθώς τα έσοδα πρέπει να παραμείνουν έσοδα.
Επιπλέον οι πολυεθνικές που αποκομίζουν τεράστια κέρδη από την κατανάλωση καπνού, δεν πρέπει να θιχτούν από την απαγόρευση των προϊόντων τους. Σε κανονικά και ευνομούμενα κράτη, το προϊόν τους έπρεπε να είχε απαγορευτεί καθώς αποτελεί κίνδυνο για την δημόσια υγεία. Κάθε άλλο προϊόν, ο παγκόσμιος οργανισμός το απαγορεύει σε κυκλοφορία, εφόσον διαπιστωθεί ότι βλάπτει τους καταναλωτές.
Εφόσον όμως τα κράτη κλείνουν τα μάτια στα συμφέροντα, θα έπρεπε να εξασφαλίσουν στους εθισμένους καπνιστές μια ίση μεταχείριση όπως αντίστοιχα και στους μη καπνίζοντες.
Αδιαμφισβήτητα η απαγόρευση στους δημόσιους χώρους έπρεπε να γίνει καθολικά, αλλά να υπάρχει πρόβλεψη και για τους καπνιστές. Ο χωρισμός των χώρων στα καταστήματα εστίασης και αναψυχής, ήταν και είναι εφικτός, έτσι ώστε να μπορούν να απολαμβάνουν και οι δύο ομάδες τον καφέ τους, το ποτό τους χωρίς να είναι υποχρεωμένοι ούτε οι μαγαζάτορες να τους διώχνουν, ούτε να κάνουν τους χωροφύλακες, ούτε να λειτουργεί το καταδοτικό 1142.
Η καθολική απαγόρευση του καπνίσματος, όπως και κάθε απαγόρευση, έρχεται όταν το κράτος και ο νομοθέτης έχουν αποτύχει. Το κράτος έχει ήδη αποτύχει να διαμορφώσει τους κανόνες και να αποτρέψει με όρους παιδείας την αποφυγή στην κατανάλωση, τόσο του καπνίσματος, όσο και της ανεξέλεγκτης χρήσης αλκοόλ, που όπως έχει διαπιστωθεί… προκαλούν εθισμό και σκοτώνουν. Σκοτώνουν αργά αλλά και γρήγορα, όπως το αλκοόλ. Σκοτώνουν εκτός από τον καταναλωτή και τους συνανθρώπους μας, άλλοτε αργά (παθητικοί καπνιστές), άλλοτε γρήγορα (τροχαία).
Καλείται η πολιτεία μαζί με τους φορείς διαβούλευσης των επαγγελματιών, να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να προχωρήσουν σε λύσεις που αποτρέπουν το κάπνισμα, αλλά και την ίση μεταχείριση των καταναλωτών.
Leave a Reply